Pracownia KTG

KTG to badanie polegające na monitorowaniu akcji serca płodu z jednoczesnym zapisem czynności skurczowej macicy. Powstały wykres przedstawia tętno płodu i pozwala ocenić jego stan ogólny. Badanie wykonuje się pod koniec ciąży oraz w czasie porodu, aby ocenić stan dziecka i nasilenie skurczów. Badanie to pozwala również dowiedzieć się w jakim stanie jest dziecko i w przypadku pojawienia się nieprawidłowości od razu zareagować.

Dzięki ciągłemu nadzorowi kardiotokograficznemu możliwe jest wczesne rozpoznanie niedotlenienia płodu i tym samym uniknięcie wystąpienia późnych uszkodzeń u dziecka.

W skład kardiotokografii wchodzi tokografia – rejestracja czynności skurczowej macicy oraz kardiografia – ciągła rejestracja akcji serca płodu przy pomocy elektrokardiografu lub ultrasonograficznej sondy.

Kardiografie wykonuje się na dwa sposoby:

• monitorowanie zewnętrzne jest to badanie nieinwazyjne, nie wiąże się z żadnym bólem ani ryzykiem. Kobieta ciężarna (lub rodząca) leży i na jej brzuch zakłada się dwa pasy z dwoma czujnikami. Jeden to rejestrujący uderzenia serca płodu, a drugi – miernik mierzący siłę i czas trwania skurczów macicy.
• monitorowanie wewnętrzne stosuje się w sytuacji, gdy jest potrzebny bardziej dokładny pomiar, np. gdy jest podejrzenie o zagrożeniu płodu. Elektrodę służącą do oceny uderzeń serca dziecka umieszcza się na jego główce. Badanie jest zatem możliwe tylko wówczas, gdy już odejdą wody płodowe, a rozwarcie szyjki macicy wynosić będzie przynajmniej 1–2 cm. Siła skurczów macicy może być mierzona przez czujnik na brzuchu lub przez cewnik wprowadzony do macicy. Ten rodzaj monitorowania stosuje się bardzo rzadko, tylko w uzasadnionych przypadkach.