Operacja odstających uszu

W ramach plastyki uszu (otoplastyki) wykonuje się też operacje plastyczne, które umożliwiają poprawę kształtu uszu oraz ich proporcji.

Plastyka uszu jest stosowana ze względów estetycznych, jak i w celu skorygowania defektu w strukturze ucha, wrodzonego lub spowodowanego urazem.

Zabieg może być może być wykonany na jednej lub dwóch małżowinach, efekty widoczne są gołym okiem, a jego trwałość jest dożywotnia.

Do najczęściej wykonywanych operacji plastycznych uszu należy korekcja odstających uszu. Zabieg ma na celu zmniejszenie stopnia odchylenia ucha od głowy, możliwe jest także uzyskanie symetrii pomiędzy uszami.

Operacje uszu można wykonywać zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, ale nie wcześniej niż po osiągnięciu 7 roku życia, kiedy budowa chrząstki jest już na odpowiednim etapie wzrostu. Zabiegi wykonuje się najczęściej w znieczuleniu miejscowym, ale zdarza się także znieczulenie ogólne.

Zabieg wymaga uprzedniej konsultacji ze specjalistą chirurgii plastycznej wykonującym otoplastykę (w Centrum Medycznym Gabos – lek. Danuta Pawlik Knapik). Podczas rozmowy z chirurgiem omawiane są oczekiwania pacjenta oraz wyjaśniane są wszelkie wątpliwości dotyczące samego zabiegu.

Pacjent powinien poinformować lekarza o chorobach przewlekłych, na które cierpi, zażywanych lekach i przebytych dotąd zabiegach operacyjnych. Ważne jest również przedstawienie wszelkiej dokumentacji medycznej związanej z wcześniejszymi pobytami w szpitalu (wypisy).

Na bazie zebranych informacji lekarz przedstawi i omówi plan operacji, dobierze metodę korekcji małżowin i sposób znieczulenia.

Pacjent otrzymuje ponadto wszelkie informacje dotyczące przygotowania oraz postępowania po operacji, m.in. zakup powszechnie stosowanych leków przeciwbólowych, na które pacjent nie ma uczulenia. Lekarz zleci przeprowadzenie odpowiednich badań laboratoryjnych, których prawidłowe wyniki są niezbędne do wykonania zabiegu.

Korekcja uszu trwa około 1,5-3 godzin, w zależności od przypadku. Przeprowadzana jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, rzadziej w ogólnym, co najczęściej dotyczy dzieci do około 12 r.ż.

Podczas operacji chirurg plastyczny przeprowadza cięcia na tylnych powierzchniach małżowin usznych. Następnie dokonuje zmian w obrębie chrząstki, kształtuje ją i osadza w nowej pozycji za pomocą szwów. Na koniec zamyka się ranę również za pomocą szwów, a na obszar zabiegowy nakładany jest opatrunek i specjalna opaska na głowę, która sprawia by uszy mocno przylegały do głowy w trakcie gojenia.

Pozostała po zabiegu blizna przebiega w bruździe między tylną powierzchnią ucha a skórą głowy.

Jeżeli był przeprowadzony w znieczuleniu miejscowym, pacjent opuszcza Centrum Medyczne tego samego dnia. Jeżeli w ogólnym, to wyjdziesz następnego dnia.

Z racji tego, że korekta odstających uszu wykonywana jest w znieczuleniu podczas zabiegu pacjent nie odczuwa bólu, choć samo znieczulenie może powodować uczucie pieczenia, rozpierania itp.

Sama korekcja uszu nie boli, jednak kilka dni po operacji uszy mogą być sine, zaczerwienione i obolałe. Najsilniejszy ból jest odczuwany w pierwszej dobie po zabiegu. To normalna reakcja, która minie po kilku lub maksymalnie kilkunastu dniach.

W celu złagodzenia bólu, pacjent powinien zaopatrzyć się w leki przeciwbólowe, które w czasie rekonwalescencji powinien zażywać.

Po zabiegu na głowę i małżowiny uszne jest zakładany specjalny opatrunek z bandaży, który podtrzymuje ona opatrunek i chroni uszy przed urazem. Jego zmiana jest konieczne w pierwszej dobie po zabiegu (Pacjent powinien zgłosić się w Centrum Medycznym Gabos).

Po zdjęciu bandaży zalecane jest przez okres 6 tygodni spanie w sportowej opasce, aby zredukować ryzyko nadwyrężenia gojących się ran.

Opuchlizna i zsiniaczenie utrzymują się przez okres pierwszego tygodnia, po czym stopniowo ustępują. Przez kilka pierwszych dni pojawiają się bóle, które należy minimalizować dostępnymi w aptece bez recepty środkami przeciwbólowymi, które może przyjmować pacjent.

Znaczenie ma także to, jak sami traktujemy nasze uszy po zabiegu. Powinniśmy o nie dbać i unikać otarć, spania na boku oraz dołożyć szczególnych starań do utrzymania czystości głowy.

Rekonwalescencja jest zawsze kwestią indywidualną każdego pacjenta – przestrzeganie zaleceń lekarza przed jaki i po zabiegu znacznie zmniejsza czas rekonwalescencji oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia jakichkolwiek powikłań.

Otoplastyka jako rodzaj ingerencji chirurgicznej niesie ze sobą ryzyko wystąpienia powikłań. Ścisłe stosowanie się do zaleceń pooperacyjnych ma za zadanie ograniczyć je do minimum.

Ewentualne powikłania i skutki uboczne polegają na: wystąpieniu krwiaka, opuchliźnie ze stanem zapalnym, zaczerwienieniu, infekcji, zaburzenia czucia czy odskoczenia małżowiny.