Żylaki i towarzyszące im objawy jak bóle nóg, obrzęki, uczucie ciężkości są dość często występującym obecnie problemem. Nie stanowią tylko kwestii estetycznej, ale mogą świadczyć o poważniejszym problemie.
Dowiecie się m.in.: Jak powstają żylaki? Czy żylaki są groźne? Jak wygląda profilaktyka żylaków? Do jakiego lekarza zgłosić się z problemami żylnymi? Jak usunąć żylaki? Na te pytania odpowiedział chirurg naczyniowy Centrum Medycznego Gabos dr n. med. Łukasz Noras.
Jak powstają żylaki?
Żylaki zazwyczaj pokazują się w postaci rozszerzonych, wydłużonych i uwypuklonych żył widocznych pod skórą.
Etiologia powstawania żylaków do dzisiaj w 100% nie została poznana. W badaniach wykazano już wpływ genów a także kwestii związanej z trybem pracy, czyli kwestii siedzenia czy stania. Z obserwacji pacjentów widać również związek powstawania żylaków z ciążą, która bardzo często potęguje powstawanie żylaków. Często problem wynika z braku profilaktyki czy braku instruktażu, jak sobie radzić z żylakami. Do tego pogoń, kwestia braku odpoczynku – to jest niestety bolączka naszych czasów.
Towarzyszyć im mogą obrzęki nóg, uczucie ciężkości nóg, czy skurcze nocne.
W każdym wypadku warto skonsultować ich wystąpienie ze specjalistą, żeby podjąć właściwe działania przed rozwinięciem się schorzenia. Nie zawsze to musi znaczyć, że to już jest choroba żylna, ale czasem trzeba wspomóc, żeby zapobiegać chorobie.
Jak powstają żylaki?
Żylaki zazwyczaj pokazują się w postaci rozszerzonych, wydłużonych i uwypuklonych żył widocznych pod skórą.
Etiologia powstawania żylaków do dzisiaj w 100% nie została poznana. W badaniach wykazano już wpływ genów a także kwestii związanej z trybem pracy, czyli kwestii siedzenia czy stania. Z obserwacji pacjentów widać również związek powstawania żylaków z ciążą, która bardzo często potęguje powstawanie żylaków. Często problem wynika z braku profilaktyki czy braku instruktażu, jak sobie radzić z żylakami. Do tego pogoń, kwestia braku odpoczynku – to jest niestety bolączka naszych czasów.
Towarzyszyć im mogą obrzęki nóg, uczucie ciężkości nóg, czy skurcze nocne.
W każdym wypadku warto skonsultować ich wystąpienie ze specjalistą, żeby podjąć właściwe działania przed rozwinięciem się schorzenia. Nie zawsze to musi znaczyć, że to już jest choroba żylna, ale czasem trzeba wspomóc, żeby zapobiegać chorobie.
Czy żylaki są groźne?
Nieleczone żylaki zwiększają ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, która może prowadzić do zatorowości płucnej, która z kolei może prowadzić do zgonu.
Jak uniknąć żylaków?
Na profilaktykę chorób żylnych składa się kilka kwestii. Przede wszystkim aktywność – czyli nawet w przypadku pracy siedzącej czy stojącej, wykonywanie pewnych ruchów, gdzie możemy uruchomić pompę mięśniową. To również kompresjoterapia, która również może być pierwszym etapem leczenia w zależności od schorzenia po kwestie masaży limfatycznych, które można wykonywać też w warunkach domowych. Ważne jest unikanie gorących kąpieli.
I do tego dochodzi odpowiednie nawodnienie, ponieważ dzięki wypiciu odpowiedniej ilości wody krew nie jest gęsta, tylko łatwiej krąży w organizmie. A my w ciągu dnia pamiętamy o piciu, ale jak już to kawy. I to niestety odwadnia nasz organizm.
Jaki lekarz leczy żylaki?
Z problemami żylaków czy powiązanymi często z nimi np.: obrzękiem nóg, ciężkością nóg, skurczami nocnymi najlepiej udać się do chirurga naczyniowego lub flebologa lub chirurga ogólnego, który przeprowadzi właściwą diagnostykę.
Chirurg naczyniowy diagnozuje i leczy nieprawidłowości w schorzeniach naczyń krwionośnych oraz limfatycznych. Wykonuje zabiegi i operacje polegające na udrażnianiu naczyń lub ich usunięciu przy patologicznym przepływie.
Flebolog zajmuje się głównie chorobami żył, ale wszystkich nie tylko kończyn dolnych (nóg), ale też szyi czy żylakami odbytu (tzw. hemoroidami).
W Centrum Medycznym Gabos schorzeniami żył zajmuje się dr n. med. Łukasz Noras.
Jak się pozbyć żylaków?
To w jaki sposób walczy się z żylakami zależy od stopnia ich zaawansowania. Jesteśmy w stanie bardzo często pewien postęp żylaków zablokować, ale czasem wymaga to ingerencji zabiegowej, małoinwazyjnej, czy operacyjnej.
Na różnym etapie zaawansowania schorzenia stosuje się różne metody, m.in.:
Udostępnij artykuł: